Τρίτη 30 Ιουνίου 2009
Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009
Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009
Πήραμε τους βαθμούς, το σχολείο έκλεισε…
Μια τελευταία ματιά στον πίνακα ανακοινώσεων του σχολείου…
Την Παρασκευή πήραμε τους βαθμούς. Μια τελευταία ματιά στο σχολείο, μια κουβέντα με την υποδιευθύντρια κ. Γκόγκα που είναι θεσμός πια στο 54 Γυμνάσιο και φύγαμε για… διακοπές.
Έγιναν και τα τυπικά. Μια υπογραφή στην καρτέλα του μαθητή και η εγγραφή του στη δευτέρα τάξη…
Επιστροφή το Σεπτέμβρη, παρέα και με άλλους φίλους που θα έρθουν με τα παιδιά τους να μοιραστούμε εμπειρίες…
Μια τελευταία ματιά στον πίνακα ανακοινώσεων με τα ονόματα των παιδιών που παραπέμπονται στις εξετάσεις του Σεπτεμβρίου για κάποια μαθήματα… Ένας χαιρετισμός σε φίλους παλιούς από την εποχή της Ειρήνης και με τον έλεγχο προόδου παραμάσχαλα στο δρόμο να συνεχίσουμε το τρέξιμο της μέρας που δεν είναι και λίγο στην καθημερινότητά του…
Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009
Τέλος σχολικής χρονιάς
- ΤΕΛΕΙΩΣΕ η σχολική χρονιά κι ακόμα να το συνειδητοποιήσω!
- Εμένα θα το πεις; Βλέπω το παιδί στο σπίτι και του βάζω θερμόμετρο για τα δέκατα. Νομίζω πως είναι άρρωστο.
- Πάει κι αυτό, Βαγγελίστρα μου. Πάει, τέλειωσε, είναι πίσω μας!
- Πίσω μας, πίσω μας, πίσω μας, πίσω μας!
- Γιατί το επαναλαμβάνεις;
- Για να το εμπεδώσω!
- Ο γιος σου;
- Ζει! Η κόρη σου;
- Δεν θυμάται! Από την κούραση των εξετάσεων είναι σαν ζόμπι το πουλάκι μου.
Προχτές πήρε μια σοκολάτα, έβγαλε το χαρτί, πέταξε τη σοκολάτα στο καλάθι κι έφαγε το περιτύλιγμα!
- Εμένα ο δικός μου μπήκε στην ντουλάπα να κατουρήσει κι αναρωτιόταν πού πήγε ο καμπινές!
- Από το άγριο χάραμα μέχρι τη μαύρη νύχτα, ιδιαίτερα, φροντιστήρια, μαθήματα, ασκήσεις, επαναλήψεις, κεφάλαια, χρονολογίες, ονόματα, διευθύνσεις, πλανήτες, αστεροειδείς, χημικοί τύποι, ημίτονα, συνημίτονα, ελάχιστοι κοινοί πολλαπλάσιοι, άλατα, οξέα, αμινοξέα, συντακτικό… όλα ένα τουρλουμπούκι στο μυαλό τους.
- Και στο καπάκι να αρπάζονται η Αντιγόνη με τον Κρέοντα μαλλί με μαλλί για τον οικογενειακό τάφο!
- Μια στα τόσα, τηλεφωνούσε καμιά φίλη της. Να ρωτήσει κάτι για τα μαθήματα δηλαδή! Όχι για να βρεθούν, να πουν καμιά σαχλαμάρα, να πάνε ένα σινεμά, να πάρουν μια ανάσα, μια εισπνοή, ΤΟΝ ΔΙΑΙΡΕΤΗ ΜΟΥ ΜΕΣΑ!
- Α πα πα, τέτοιες κραιπάλες δεν τις επιτρέπει το εκπαιδευτικό σύστημα…
- Διαλυμένα τα μανάρια μου. Φωνή δεν έβγαινε απ΄ το λαρύγγι τους. Σήκωνα το ακουστικό, άκουγα μια τεράστια παύση κι έδινα το τηλέφωνο στο παιδί. Παρέδιδα το ένα ερείπιο στο άλλο! Πώς συνεννοούνταν μες στη μούγκα, απορώ και εξίσταμαι.
- Η σιωπή των Αμνών!
- Με την Παιδεία ως Χάνιμπαλ Λέκτορ!
- Στο δε άγχος να μην επεκταθώ!
- Άγχος! «Θα γράψω καλά, θα πέσουν τα SΟS, θα λύσω την άσκηση, θα μείνω σε μάθημα, θα πάρω τη βάση, θα είναι εύκολα, θα είναι μανίκι, θα προλάβω να τελειώσω»;
- Το άγχος πλέον δεν αποτελεί αφηρημένη έννοια. Τύπου «αγάπη, μίσος, φιλοπονία, φυγοπονία» και τα ρέστα παγωτό! Το άγχος έχει αποκτήσει υπόσταση στερεού σώματος. Το βλέπεις, το αγγίζεις, το μυρίζεις, μπορείς να το κόψεις με το μαχαίρι!
- Το νευρικό τους σύστημα κουτουλάει στους τοίχους…
- Εμένα θα μου πεις; Που είναι μες στις γούβες τα ντουβάρια μου;
- Ήθελα να ΄ξερα οι εκάστοτε υπουργοί Παιδείας, τι διάολο άκληροι όλοι τους; Αυτοί παιδιά δεν έχουν;
- Και να έχουν, δεν τα βλέπουν ποτέ. Είναι πολύ απασχολημένοι να βελτιώσουν το εκπαιδευτικό σύστημα!
- Πάντως δεν φταίει μόνο το σύστημα. Είναι και κάτι γονείς μπουμπούκια…
- Ολάνθιστα! Αντί να βάζουν πάνω απ΄ όλα την ψυχική ισορροπία των παιδιών τους, τα μετατρέπουν σε μπακαλόγατους. Με το τεφτέρι να υπολογίζουν βαθμούς και μέσους όρους. Διότι ως γνωστόν, σ΄ αυτή τη ζωή διαπρέψανε μόνο όσοι έχουν απολυτήριο από 18 και πάνω! Από 18 και κάτω πουλάνε εμφιαλωμένα στα φανάρια!
- Κι όλα αυτά γιατί; Για να ψάχνουν στα κορνιζάδικα σε ποιο πλαίσιο θα βάλουν αργότερα το πανεπιστημιακό δίπλωμα. Θα ρίξω εγώ το παιδί μου στα αγχολυτικά για το πρώτο τυχόν συνημίτονο!
- Πάντως στο σχολείο παίρνουν εφόδια, δεν μπορείς να πεις!
- Όχι, δεν μπορώ πω! Εγώ προχθές το σοτάρισα το εφόδιο και το έσβησα με κόκκινο κρασί, αλλά μου άρπαξε λίγο στο ψήσιμο. Δεν με παρατάς κι εσύ, λέω εγώ; Που θα πάει το παιδί μου να ψάξει για δουλειά και στο ίντερβιου θα το ρωτήσουνε, τι; Ποια είναι τα υπεροξειδιοσώματα;
- Το ΄χω, το ΄χω: Τα υπεροξειδιοσώματα είναι μικρά σφαιρικά κυστίδια που περιβάλλονται από στοιχειώδη μεμβράνη και περιέχουν οξειδωτικά ένζυμα που βοηθούν διάφορες μεταβολικές εργασίες. Ενώ τα λυσοσώματα περιέχουν υδρολυτικά ένζυμα που βοηθούν στην πέψη μεγαλομοριακών ουσιών ενδοκυτταρικής ή εξωκυτταρικής προέλευσης που έχουν εισβάλει στο κύτταρο με τη διαδικασία της ενδοκύττωσης!
- ΟΚ, σε πήρανε στο Δημόσιο!
- Τουλάχιστον πάει η χρονιά! Αρχίζουν οι διακοπές.
- Όχι για όλους. Στις δυο τελευταίες τάξεις του λυκείου, τα παιδιά τον πάνε ακατούρητο όλο τον Ιούλιο. Από φροντιστήριο σε φροντιστήριο τρέχουν μέσα στους πέντε καύσωνες.
- Και μετά λέμε: «Περίεργο πράγμα… Σαν μια επιθετικότητα του βγαίνει του παιδιού».
- Η εφηβεία.
- Και η μαλακία. Όχι των παιδιών! Των «μεγάλων». Που είναι τόσο δα μικροί!
- Καλές- λέμε τώρα- διακοπές!
- Και καλό- λέμε τώρα- καλοκαίρι!
Της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ ela@ath.forthnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα ΝΕΑ της 20 Ιουνίου 2009
Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009
2008-2009, τέλος σχολικής χρονιάς
Σήμερα το μεσημέρι τα παιδιά του σχολείου μας «έδωσαν» το τελευταίο μάθημα, για τη φετινή σχολική χρονιά 2008-2009. Και τώρα είναι ελεύθερα να απολαύσουν το καλοκαίρι που έχουν μπροστά τους!
Με μια μικρή… αναστολή ως την ερχόμενη Παρασκευή που θα αναρτηθούν τα αποτελέσματα στους πίνακες ανακοινώσεων του σχολείου.
Τότε που θα έρθουν να εισπράξουν τους κόπους μιας ολόκληρης σχολικής χρονιάς που φέτος έφυγε σαν αέρας.
Αλλά μήπως έτσι δε φεύγει η ζωή και δεν το παίρνουμε «είδηση» για πότε μεγαλώσαμε και μπήκαμε στις ευθύνες;
Τρίτη 16 Ιουνίου 2009
Οι γονείς στην παγίδα των ανταλλαγμάτων
«Πέρνα εσύ στο πανεπιστήμιο και από μένα ό,τι θες! » είναι μια κοινότοπη φράση πολλών γονέων. Η γκάμα των υπεσχημένων παροχών είναι πολύ ευρεία: από αυτοκίνητο, χρήματα ή υπερατλαντικά ταξίδια έως τα κλειδιά του εξοχικού για τους καλοκαιρινούς μήνες. Η νοοτροπία των ανταλλαγμάτων πηγάζει από την πάγια αντίληψη για την αξία της πανεπιστημιακής μόρφωσης. Οικογένειες κάθε κοινωνικοοικονομικής προέλευσης, που έχουν βάλει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, δελεάζουν τους αγχωμένους εφήβους υποσχόμενοι ό,τι αυτοί ονειρεύονται.
«Πάνω από το 40% των γονέων πέφτουν σε αυτή την παγίδα», σημειώνει καθηγήτρια σε δημόσιο σχολείο των νοτίων προαστίων. Οι διακοπές με την παρέα το καλοκαίρι -με δημοφιλέστερους προορισμούς τη Μύκονο και την Πάρο- έχουν καθιερωθεί. Ετσι, τα «δώρα» είναι συνήθως αυτοκίνητα, ταξίδια στο εξωτερικό -σε σχολεία των βορείων προαστίων η Νέα Υόρκη αποτελεί τον «άσο» στο μανίκι των γονέων- πολυτελή πάρτι, εισιτήρια για αθλητικές διοργανώσεις στο εξωτερικό (Rally, Champions League) αλλά και παροχή περισσότερων ελευθεριών, όπως η ενοικίαση γκαρσονιέρας στο κέντρο της Αθήνας. «Να μην ταλαιπωρείται το παιδί να κατεβαίνει από τον Αγιο Στέφανο στην Πολυτεχνειούπολη!» λέει στην «Κ» μητέρα υποψηφίου, που ήδη ψάχνει το κατάλληλο διαμέρισμα. Και οι ακρότητες δεν έχουν τέλος…
«Ενας πατέρας λίγο πριν από τις Πανελλήνιες πήρε το καινούργιο αυτοκίνητο, το πάρκαρε έξω από το σπίτι, άφησε το κλειδί πάνω στο τραπέζι του σπιτιού και είπε: Αυτό θα είναι δικό σου, αφού περάσεις…», θυμάται η ψυχολόγος κ. Εύα Τριανταφυλλίδου, που ειδικεύεται στα προβλήματα παιδιών και εφήβων. «Με το να φορτώνουν, όμως, οι γονείς το παιδί με υποσχέσεις, το αγχώνουν, υποτιμούν την αξία του και τη σημασία της προσπάθειας. Το διαπαιδαγωγούν έτσι, ώστε να λειτουργεί μόνο με υλικά ανταλλάγματα χωρίς να επιδιώκει τη δική του ικανοποίηση», υπογραμμίζει.
Είναι δε εντυπωσιακό, ότι είναι οι ίδιοι οι γονείς που επιμένουν στα δώρα και όχι τα παιδιά. «Η διάθεση προσφοράς τις περισσότερες φορές προέρχεται από τον εγωισμό των γονέων, καθώς θεωρούν ότι η αποτυχία του παιδιού εκθέτει τους ίδιους. Ετσι, την ”εξαγοράζουν”», εξηγεί η κ. Τριανταφυλλίδου.
Αρχίζει από νωρίς
Απ’ ό,τι φαίνεται μάλιστα η τακτική αυτή αρχίζει από νωρίς. «Ηδη από το δημοτικό υπήρχαν «ταρίφες»: ρολόι, αν γίνεις σημαιοφόρος, Barbie αν πάρεις δεκάρια σε όλα τα μαθήματα» λέει στην «Κ» μητέρα δύο παιδιών, 11 και 16 ετών. «Οι γονείς που τάζουν και υπόσχονται δεν ξεκινούν αυτή την τακτική στις Πανελλήνιες. Μεγαλώνουν τα παιδιά τους με το μοτίβο «“τι θα μου κάνεις, αν σου το κάνω;” με το οποίο διαιωνίζονται οι αμοιβαίοι εκβιασμοί».
Οσο, όμως, τα παιδιά μεγαλώνουν, παύουν να εντυπωσιάζονται εύκολα. «Ηδη από την Γ΄ Γυμνασίου κάποιοι μαθητές έρχονται στο σχολείο με μηχανάκι!», σχολιάζει καθηγήτρια σε δημόσιο σχολείο στα Πατήσια. Το σύστημα του καρότου και του λαγού μερικές φορές είναι αποτελεσματικό. «Συνήθως, συναντώ τέτοιες τακτικές σε οικογένειες πολύ αδύναμων μαθητών, που χρησιμοποιούν το αντάλλαγμα ως έσχατη λύση, για να κινητοποιήσουν το παιδί» λέει στην «Κ» η κ. Μπαρμπέρη, καθηγήτρια φιλόλογος στην Ιόνιο Σχολή.
Ομως, η εποχή των ισχνών αγελάδων διαφοροποιεί τα «έθιμα» της ελληνικής οικογένειας. «Φέτος, λόγω κρίσης, η αγορά αυτοκινήτου δεν συζητείται από τις οικογένειες. Ακόμα, τα περισσότερα παιδιά σχεδιάζουν διακοπές σε φιλικά σπίτια», παρατηρεί ο κ. Ζυγόπουλος, καθηγητής φιλόλογος στο Λεόντειο Λύκειο Νέας Σμύρνης. Εξάλλου, οι παροχές των γονιών είναι ανάλογες του τόπου διαμονής. «Στα μέρη μας, τα παιδιά το καλοκαίρι βοηθούν τους γονείς τους στις ελιές ή τους ακολουθούν στην οικοδομή» λέει στην «Κ» εκπαιδευτικός στη Λακωνία. «Για τα παιδιά εδώ το μεγαλύτερο δώρο είναι η ίδια η επιτυχία σε ένα ΑΕΙ, που θα τους δώσει τη δυνατότητα να ζήσουν σε μια μεγαλύτερη πόλη και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους».
«Το λάθος της οικογένειας είναι ότι επιβραβεύει την επιτυχία και όχι την προσπάθεια», καταλήγει ο κ. Ζυγόπουλος .«Ο γιος μου είχε εκφράσει την επιθυμία για ένα μεγάλο αποχαιρετιστήριο πάρτι» λέει στην «Κ» η Μ.Σ. «θα το οργανώσουμε, όχι ως επιβράβευση ή αντάλλαγμα, αλλά για να «ξεδώσει» μετά από το στρες μιας ολόκληρης χρονιάς και να έχει μια όμορφη ανάμνηση από την αποφοίτησή του».
Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 18/6/2009
Της Ιωαννας Φωτιαδη
«Πάνω από το 40% των γονέων πέφτουν σε αυτή την παγίδα», σημειώνει καθηγήτρια σε δημόσιο σχολείο των νοτίων προαστίων. Οι διακοπές με την παρέα το καλοκαίρι -με δημοφιλέστερους προορισμούς τη Μύκονο και την Πάρο- έχουν καθιερωθεί. Ετσι, τα «δώρα» είναι συνήθως αυτοκίνητα, ταξίδια στο εξωτερικό -σε σχολεία των βορείων προαστίων η Νέα Υόρκη αποτελεί τον «άσο» στο μανίκι των γονέων- πολυτελή πάρτι, εισιτήρια για αθλητικές διοργανώσεις στο εξωτερικό (Rally, Champions League) αλλά και παροχή περισσότερων ελευθεριών, όπως η ενοικίαση γκαρσονιέρας στο κέντρο της Αθήνας. «Να μην ταλαιπωρείται το παιδί να κατεβαίνει από τον Αγιο Στέφανο στην Πολυτεχνειούπολη!» λέει στην «Κ» μητέρα υποψηφίου, που ήδη ψάχνει το κατάλληλο διαμέρισμα. Και οι ακρότητες δεν έχουν τέλος…
«Ενας πατέρας λίγο πριν από τις Πανελλήνιες πήρε το καινούργιο αυτοκίνητο, το πάρκαρε έξω από το σπίτι, άφησε το κλειδί πάνω στο τραπέζι του σπιτιού και είπε: Αυτό θα είναι δικό σου, αφού περάσεις…», θυμάται η ψυχολόγος κ. Εύα Τριανταφυλλίδου, που ειδικεύεται στα προβλήματα παιδιών και εφήβων. «Με το να φορτώνουν, όμως, οι γονείς το παιδί με υποσχέσεις, το αγχώνουν, υποτιμούν την αξία του και τη σημασία της προσπάθειας. Το διαπαιδαγωγούν έτσι, ώστε να λειτουργεί μόνο με υλικά ανταλλάγματα χωρίς να επιδιώκει τη δική του ικανοποίηση», υπογραμμίζει.
Είναι δε εντυπωσιακό, ότι είναι οι ίδιοι οι γονείς που επιμένουν στα δώρα και όχι τα παιδιά. «Η διάθεση προσφοράς τις περισσότερες φορές προέρχεται από τον εγωισμό των γονέων, καθώς θεωρούν ότι η αποτυχία του παιδιού εκθέτει τους ίδιους. Ετσι, την ”εξαγοράζουν”», εξηγεί η κ. Τριανταφυλλίδου.
Αρχίζει από νωρίς
Απ’ ό,τι φαίνεται μάλιστα η τακτική αυτή αρχίζει από νωρίς. «Ηδη από το δημοτικό υπήρχαν «ταρίφες»: ρολόι, αν γίνεις σημαιοφόρος, Barbie αν πάρεις δεκάρια σε όλα τα μαθήματα» λέει στην «Κ» μητέρα δύο παιδιών, 11 και 16 ετών. «Οι γονείς που τάζουν και υπόσχονται δεν ξεκινούν αυτή την τακτική στις Πανελλήνιες. Μεγαλώνουν τα παιδιά τους με το μοτίβο «“τι θα μου κάνεις, αν σου το κάνω;” με το οποίο διαιωνίζονται οι αμοιβαίοι εκβιασμοί».
Οσο, όμως, τα παιδιά μεγαλώνουν, παύουν να εντυπωσιάζονται εύκολα. «Ηδη από την Γ΄ Γυμνασίου κάποιοι μαθητές έρχονται στο σχολείο με μηχανάκι!», σχολιάζει καθηγήτρια σε δημόσιο σχολείο στα Πατήσια. Το σύστημα του καρότου και του λαγού μερικές φορές είναι αποτελεσματικό. «Συνήθως, συναντώ τέτοιες τακτικές σε οικογένειες πολύ αδύναμων μαθητών, που χρησιμοποιούν το αντάλλαγμα ως έσχατη λύση, για να κινητοποιήσουν το παιδί» λέει στην «Κ» η κ. Μπαρμπέρη, καθηγήτρια φιλόλογος στην Ιόνιο Σχολή.
Ομως, η εποχή των ισχνών αγελάδων διαφοροποιεί τα «έθιμα» της ελληνικής οικογένειας. «Φέτος, λόγω κρίσης, η αγορά αυτοκινήτου δεν συζητείται από τις οικογένειες. Ακόμα, τα περισσότερα παιδιά σχεδιάζουν διακοπές σε φιλικά σπίτια», παρατηρεί ο κ. Ζυγόπουλος, καθηγητής φιλόλογος στο Λεόντειο Λύκειο Νέας Σμύρνης. Εξάλλου, οι παροχές των γονιών είναι ανάλογες του τόπου διαμονής. «Στα μέρη μας, τα παιδιά το καλοκαίρι βοηθούν τους γονείς τους στις ελιές ή τους ακολουθούν στην οικοδομή» λέει στην «Κ» εκπαιδευτικός στη Λακωνία. «Για τα παιδιά εδώ το μεγαλύτερο δώρο είναι η ίδια η επιτυχία σε ένα ΑΕΙ, που θα τους δώσει τη δυνατότητα να ζήσουν σε μια μεγαλύτερη πόλη και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους».
«Το λάθος της οικογένειας είναι ότι επιβραβεύει την επιτυχία και όχι την προσπάθεια», καταλήγει ο κ. Ζυγόπουλος .«Ο γιος μου είχε εκφράσει την επιθυμία για ένα μεγάλο αποχαιρετιστήριο πάρτι» λέει στην «Κ» η Μ.Σ. «θα το οργανώσουμε, όχι ως επιβράβευση ή αντάλλαγμα, αλλά για να «ξεδώσει» μετά από το στρες μιας ολόκληρης χρονιάς και να έχει μια όμορφη ανάμνηση από την αποφοίτησή του».
Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 18/6/2009
Της Ιωαννας Φωτιαδη
Κυριακή 14 Ιουνίου 2009
Η γιορτή στα 144-163 δημοτικά
Μπορεί τα δικά μας παιδιά να είναι ακόμα στις εξετάσεις τους (κουράγιο παιδιά δύο μαθήματα έμειναν και τέλος) αλλά δίπλα μας στα σχολεία, τα δημοτικά, οι γιορτές για την ολοκλήρωση της σχολικής χρονιάς 2008- 2009 συνεχίζονται…
Ζωντανά συγκροτήματα στη σκηνή και ένα προαύλιο που μέχρι τις 2 τα ξημερώματα ήταν γεμάτο από μουσικές ροκ και λαϊκών τραγουδιών…
Τα παιδιά, αλλά και οι μαγάλοι τα καταχάρηκαν. Μπράβο παιδιά, πάντα τέτοια!
Τρίτη 9 Ιουνίου 2009
Αποχαιρετισμός στο 146 δημοτικό
Η τελευταία φετινή γιορτή στο 146 δημοτικό. Υστερα αρχίζουν οι καλοκαιρινές διακοπές!
Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009
Κάτι πολύ όμορφο στη γειτονιά μας
Αλλη μια όμορφη γιορτή στα σχολεία της γειτονιάς μας… Αν μπορούμε ας πάμε. Σαν ένα μικρό διάλειμμα με τα παιδιά μας που συνεχίζουν κι’ αυτή την εβδομάδα τις εξετάσεις τους…
Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009
Υπέροχη η γιορτή στα 146 - 62 δημοτικά
Ήταν πραγματικά μια πολύ όμορφη γιορτή αποχαιρετισμού. Την κάνουν κάθε χρόνο οι δύο Σύλλογοι Γονέων των δημοτικών σχολείων και συμμετέχουν όλα τα παιδιά που παίρνουν μέρος στις δραστηριότητες του Σαββάτου, όλο το χρόνο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
